Sadece ben mi öyleyim, yoksa biz erkekler hepimiz mi öyleyiz onu bilemiyorum? Kendimizle alakalı özel günleri pek önemsemiyor gibiyim/z. Bugün "babalar günü"ymüş!  Oğlum arayıp kutlayınca hatırladım. Doğrusu duygulandım da...  İnsanın kendini anlatması, şahsına yönelik cümleler kurması zordur bilirsiniz. Kendini başkasından dinlemesi ise son derece anlamlı, öğretici ve eğiticidir. O nedenle açıkçası "Kadın yazar arkadaşlarımdan biz gariban babaların gününe dair acaba hangi cümleler dökülür!" diye beklemedim de değil, ne yalan söyleyeyim! Günün sonuna kadar bekledikten sonra "Acaba güne dair neler çıkarabilirim?" diye düşündüm. Belleğimi zorladım, kırışıklıkları azmış gibi beynimi sıktıkça sıktım. Damla damla bunlar süzülebildi ancak... Baba Kelimeyi söyle ve üç beş dakika düşünün bakalım! Benim sözlerimden dökülen imgeler, sizin düşündüklerinizle örtüşüyor mu? Ne kadar okkalı, ne kadar içi dolu, ne kadar güven ve huzur kokan bir kelime...  Hani deriz ya hep, "baba gibi adam", "babam gibisin", "yap bi babalık" tarzında olumlu betimlemeler... Ya da "babam bile olsa, asla!", "babam duymasın ne olur!", "duymasın, duyacaksa da en son babalar duysun!" gibi olumsuz pekiştirici ifadeler... Atıfta bulunduğum bu dizileri okuduktan sonra şöyle bir adım geriye çekilip üzerinde kafa yorduğunuzda; her iki gruptaki baba tanımlarının olaya güç kattığına tanık olursunuz. Koruyucu, kuşatıcı, sarıp sarmalayıcı bir hazzı yaşattığını anlarsınız...  Aynı zamanda fedakarlıkta zirve olma, affetme, bağışlama erdemlerini sunan babalar, bizlere yeniden bismillah diyebilme azmini de sunar... İyi ki varlar. İyi ki varız. İyi ki hayatımızdalar. İyi ki evlatlarımızın hayatındayız! Eura24 ailesi olarak, tüm babaların babalar günü kutlarız. Selametle kalın efendim...