Kırık Aynalar
Bir odanın ortasında Parçalanmış bir ayna... Binlerce parça Yayılmış ortaya. Her birinde odanın bir parçası...
Her parça can bulmuş Kendinde gördüğünü Kendi sanmış Aslında görünen her birinden Bir parçası odanın...
Bir parça ben siyahım Diğeri ben beyazım der. Biri ben yumuşak Diğeri ben sertim der Bilmezler Her biri odanın bir parçası...
Ne oda parçalanmıştır, Ne aynalar yansıttığı şeydir. Ayna parçaları odadandır, Ama oda değildir.
Gerçi kendi zannetiklerinin de Oda olduğunu bilmez.
Kırık aynalarız biz... Birbirimizi farklılığıyla yargılayıp, Acıtıp kanatmamız bundan. Kırık aynalarız biz, Birbirimizde sonsuzluğu görüp Sevip sevdalanmamız için
Tüm parçalar birleştiğinde Anlaşılacak gerçek tek. Ve kendini vermediğin sürece Anlaşılmayacak gerçek tek.
Aslında ayna da yok. Oda kendini her yönüyle görmek istedi
Ey kendini var sanan parçacık! Sen de yok O'da.. Ya da sen de var O'da... Çok kafan karışmasın sen "Oda" sın. İstersen varsın istersen yok.
Hüseyin Ferit Özkan