Anlat bana beni var eden toprak
Yüreklerimiz nasırlı ellerimiz çıplak
Çocuklar geçti önümden ağlayarak
Beyaza boyasak dünya olsa apak
Kutsal bildiğim ateş beni yakmakta
Savaş tanrısı HALDİ şaşıp kalmakta
Kahin KİRKE derin düşüncelere dalmakta
Barış bir gemiye binmiş bizden kaçmakta
Kana susayan çakallar
İnsanlığı kanla boğmakta
Mavi gökyüzünde
Kanatsız melekler uçmakta.
Minnacık elleriyle ölümü bilmeyen çocuk
Ben sana nasıl anlatayım zulmü
Ve nasıl anlatayım sevginin gücünü
Ellerimizle boğacağız ölüm kusan o günü
Oysa ben sevgiyi sırtımda taşımıştım
Balım size ağlamayın demiştim
Uzak diyarlardan barışı getirmiştim
Merhameti bahçemin en güzel yerinde yetiştirmiştim.
Ellerimizde sevgiyle geleceğiz
Emperyalizm düzeninizi yerle bir edeceğiz
Ölümü hakikat bileceğiz
Dünyanızdan sessizce gideceğiz.
Titremeyecek yüreklerimiz fırtınada
Denizler dağlar aşıp geleceğiz
Ölüm uyurken kan uykularda
Barışın zaferini ilan edeceğiz.