Anlamlara anlam yükleyemem
Saçma sapan bir çağ bu
İnsanlık büyük tufanda boğuldu
Beynim sorgulamaktan yoruldu
Yazamam aşkın tarifini
Çizemem mutluluğun resmini
Öfkem dağ olur, yenemem nefsimi
Çeker kırarım yazmayan kalemimi
Vezüv’ü kim kızdırdı böyle
Yaklaşan fırtınalar felakete gebe
Kim hakaretler savurdu güneşe
Kaptanlar sövüp saydı denize
Duruyor masanın üstünde birkaç şiir ve yalnızlık
Sarmış her yeri yalakalık ve yaltaklık
Hangi çağ görmüştür böyle aymazlık
Bulutlar gri her yer karanlık
Pompei'de yatar binlerce yıldır taş bedenler
Hepimiz hırs pazarında satılmış köleler
Ruhum binlerce yıldır tutsak, özgürlüğünü bekler
Ne vakit ay çıksa, gecenin üstüne sis çöker.
