Ben kimi sevsem sonsuz ikindi
Kimi öpsem sonsuz acıma
Günün ardından
Yıkık bir Roma uzantısı
Erguvanı sevsem sarhoş
Gül koklasam uzayda bir boşluk daha
Sen güzel günlere kavuş
Ferah feza odalarda uyu
Bambaşka olsun her şey
Uyandığında
Bir balığın kalbine yürüdük nasıl olsa
Fosfor bahsin en önemsiz detayı
Bir Annenin kuzusuna tebessüm ettirmek için
Kıyımdı bir kuzunun annesine yaptığımız
Göğü paylaşıp
Akşamın aksanına buse kondurup
Uzadık bir karanlık uzayın diplerine
Var bulunduk alemde
Yoksul ama yoksun olmadan
Sızmadan gecenin üçünde
Bir okşayış düştü bir tevrat ayeti ve kuş
Ruhun derinlerine
Sonra gülüş
Sonra ölüş
Sonra bir sessizlik ki ölümden öte ergi
Sıkıntı hayladı
Keder buruşturdu
Öfke yaktı
Ve fakat hâlâ
Dimdik ayakta
Çatlatırcasına asi
Çatlarcasına aşkî
Bir gün
Bir güneş ağması
Ve gurubun
Gözlerinde batması kadar
Asi aşki ve zorla
Karanlığın kalbine
Gecenin kalbine
Sesin
İnci sessizliğindeki endamına
Yürüdük..
Dip akıntılarıyla hazarın
Kopkoyu değil eskisi kadar
Kapkaranlık değil tarih öncesi gibi
Bir infarkt
Bir soluk
Bir çatlamış gül kokusu
Geceden ruhumuza üflenen
