ey boynundan bir sızlanma kopardığım !
uyut beni.
sarkacı
dünyanın iki yakası arasında gidip gelen
gösterişli bir saat eşliğinde
kimi zaman anlayabiliyorum
kimileri zamanı anlayabiliyor
ve bu hiç acıtmıyor kalbimi
kimi zaman yüzümü
kırgın bir toprak kokusuyla yıkadığım oluyor
o zaman
yüzümde kısa çizgilerle dönüyor eşya
uçsun gitsin o vakit kuş kalemleri
uçsun gitsin yeryüzünü yaryüzüne sabitleyip
kıvandırsın bizi evin şarkısıyla
kıvandırsın bizi kalbimiz
içine katlı bir urba edasıyla
her uçurum
boynunun dudaklarıma olan uzaklığı kadardır şimdi
ey ısırganlığımı kanla kirleten dünya
uyut beni
sihirsiz bir tonlamayla çağıldayan
göğsünün ırmağında..
