Karanlık gecenin sabahı çalarken kızıl renge
Soğuk beton duvarlar yaslandı birbirine
Giyindi hüzünleri bebekler anneler kat kat
Sığar mı bu acı yetmez ki kelimelere
Hava kurşun gibi kesiyor bedenleri
Soğuk iliklere kadar kırıyor kemikleri
Gökler bile ağlıyor akıyor gözlerden yaş
Yer yarıldı çekiyor suları içeri
Hatay ! Yer gök asi bugün sana
İskenderun ! İnci değil sahilin gerdanına
Beş dinin var senin zenginsin inancında
El açın tek Tanrıya tek nefes olsun dua
Antep ! Gaziliğin bu kadar mı yapıştı sana
Kurtuluş mücadelen ilhamdır kitaplara
Ölüm uykusu yakışmaz dillere destan şanına
Ümitsizlik olur mu Sütçü İmamın torununa
Adı yaman kendi yaman yiğit insanlar diyarı
Adıyaman ! Kahta’nın Gölbaşı’nın bitmez ki destanları
2 / 2
Gün bir olmak diri olmak günüdür
Haydi yiğitler uyanın toparlanmak günüdür
Torosların zirvesi serindir suyu bol
Gönder onları Tanrım yürekler kor kor
Adana ! Seyhan Ceyhan senindir
Söndür yangınını kışın sonu serindir
Maraş’ım Osmaniye’m Samandağı’m Kırıkhan
Her taraf acı her taraf kan
Açtı ağzını toprak doyurdu karnını
Hep veren sanırdık olmadı bu hakikat
El açtık semaya dudaklar kıpır kıpır
Tanrım ! Hikmetinin kudreti büyük bir sır
Merhamet kapıların açılsın semada
Dayansın bedenler dolsun yürekler sabır
