Kâinatta en uzun mesafe kişi ile kendi arasındadır. Ne demek bu şimdi?
'Kişi kendi değil midir ki?' Diyebilirsiniz.
Kişilik dediğimiz zihnimizin oluşturduğu bir kimlik iken, kendilik dediğimiz özüdür.
Hani diyoruz ya kendini ne sanıyorsun?
Sanmak; yani olduğundan başka bir durum gibi algılamak ya da tanımlamak. Demek ki ben dediğim ile kendim başka şeyler. Mesela; ben kendimde değilim? derken kastettiğimiz ''kendim'' gibi. Kendinde değilsen, neredesin peki?
Başkalarında olabilir mi?
Bu bulunma hali fiziksel olmayıp, zihinsel ve duygusal olduğu için farkında olamayabiliyoruz tam olarak. Bedenen burada ama ruhen başka yerde. Mesela; zihnin başka yerdeyse şu an bu yazıyı bile anlamakta güçlük çekebilirsin. Eğer öyleyse çayını ve kendini al sakin bir yerde baştan oku.
Kendinle arandaki mesafenin farkında mısın?
Değilsen fark etmek için soruları sor içine.
İç sesini duyabiliyor musun? Yoksa dışarıyı duymak için iç sesini mi kıstın?
Kendi ihtiyaçlarının farkında mısın peki? Çocukken kurduğumuz hayaller vardı bir de. Sahi nerde onlar?
İnsan dışa dönük bir göz ile hayatı da hep dışa dönük yaşar.
Kendi isteği, kendi fikri sanarak ihtiyaçlarını belirler, ihtiyacı olmayan şeyleri bile.
Sınırlarını kendine göre değil başkalarına göre çizer. Hatta hayallerini, mesleklerini daha bir çok şeyini başkalarına göre belirler.
Ve bütün bunları yaparken hep kendinden uzaklaşır. Kendi ile arasındaki mesafe çoğalır. Başkasına yetişmeye çalışan kendine hep geç kalır. Başkalarını memnun etmeye çalışan sonunda kendinden memnuniyetsiz olur.
İnsan bir şeylere ulaşmaya çalışırken en çok kendinden uzaklaşıyor. Sevdiklerine yaklaşmak için kendinden uzaklaşıyor. Çünkü sevdiğine benzemeye çalışıyor. Ya da sevdiği kişinin istediği gibi olma çabasına giriyor. Neden?
Daha çok sevilmek için. Kabul görmek için, onaylanmak için. Daha çocukluktan başlıyor, uslu bir çocuk olursan ile başlayan cümleler... el öpersen harçlığı alırsın. Söz dinlersen... Yaramazlık yapmazsan... hep bir koşul. Ödül ve ceza. Hep konuşan bu dış sesler biz büyüdükçe içeride zihinde devam ediyor.
Zihinde konuşan bir sürü yabancı ses bize ait olmayan. Bu öğrenilmiş koşullu sevgiyle de kendini de hep koşullu seviyorsun. Başarırsam, zayıflarsam, param olursa, güçlü olursam gibi gibi bir sürü koşul.
Bu kalıplaşmış sistemle yaşamaya devam ediyoruz, ta ki kendi keşfimizi gerçekleştirene kadar.
Peki ne yapabilirim kendimde olmak için? Bu iç sesimi nasıl duyabilirim?
Önce dış sesleri kısarak.
Sonra içeriyle iletişim kurarak.
*Kendinize açık uçlu sorular sorun.
''Nasıl hissediyorum?'',
''Ne düşünüyorum?'',
''Gerçekte ne istiyorum?''
''Gerçek ihtiyacım ne?''
''Gerçekten istiyor muyum?''
gibi sorular içsel sesinizi açığa çıkarabilir.
*Bilinçli farkındalık egzersizleri yapabilir, zihnimizi sakinleştirerek içsel sesimizi daha net duyabiliriz.
*Kendi iç sesimizi dinleyerek içsel farkındalığımızı artırabiliriz.
Bu aynı zamanda duygularımızı, düşüncelerimizi daha iyi anlamanın, kısaca kendimizi tanımanın önemli bir yoludur.
*Nefesimizi izleyebilir veya bedensel duyumlarımıza odaklanabiliriz.
*Duygularınızı ifade edin.
*Bunlar dışında; günlük tutabilir, resim, müzik veya dans etmek gibi yaratıcı aktiviteler yapabilirsiniz. Sanatsal faaliyetler duygularınızı ifade etmenize ve iç sesinizi duymanıza yardımcı olacaktır.
*Zaman zaman sessiz bir ortamda yalnız kalın. Telefonu kapatıp, doğada yürüyüş yapmak veya sessiz bir odada oturmak gibi yöntemler içsel sesinize odaklanmanıza yardımcı olabilir.
*Stres ve gerginlik duygularınızı azaltmak için fiziksel rahatlama teknikleri kullanabilirsiniz.
*Kendinizle konuşurken kullandığınız dilin tonunu ve etraftaki seslerin çeşitliliğini fark edin. İçsel konuşmalarınızı daha dikkatli dinleyerek duygu ve düşüncelerinizi anlayabilirsiniz. Başkasını dinler gibi dinleyin kendinizi. Başkasını izler gibi izleyin.
*İçsel sesinizi duymak zaman alabilir ve sabır gerektirebilir. Acele etmeyin ve sürece açık bir şekilde yaklaşın.
Bu teknikleri düzenli olarak uygulayarak içsel sesinizi daha iyi duyabilir, duygularınızı, düşüncelerinizi ve ihtiyaçlarınızı daha net anlayabilirsiniz.
Ancak unutmayın ki içsel sesimizi dinlemek bazen karmaşık olabilir ve profesyonel destek almak gerekebilir. İhtiyaç duyarsanız, bir terapist veya danışmanla çalışarak içsel keşif sürecinizi yönlendirebilirsiniz. Bir niyetle taçlandıralım.
İç sesimi duymaya, kendime daha çok vakit ayırmaya, hayatı keşfetmeye niyet ediyorum.
İçindeki sana kucak dolusu sevgiler :)