Kalkar üstümüzden baharın yükü,
Düşen her yaprak veda fısıldar.
Dolar endişeyle musalla taşı,
Pişmanlık dolu ahiret hayatı başlar!
Gökyüzünde miraçtan kalan bir esinti,
Yaşamak çilesi her an ensemizde.
Ölüm denilen pişmanlık mevsimi,
Bu kez bir şeyleri öldürecek içimizde!
Kulak ver hadislere ve ayetlere,
Sığın Rabbine, secde et kulsan,
Kıyamet! Korku sal tüm yüreklere ,
Korku olmadan ibadet etmiyor insan!
Nefsim! Eğ başını Rabbim önünde,
Sonumuz olacak kibir denen illet,
Pişmanlığın hüküm süreceği mahşer gününde,
"Keşke" dememek için belaya sabret!
Şeytan! Secde etseydin ya Âdem’e,
Sen de mi kibrine yenik düşmüştün?
"Topraktan olana secde etmem " de ne?
Sanki ateş, topraktan daha mı üstün?
İnsan! Niçin şeytana uyarsın,
Verdiği fikirler cazip mi gelir sana?
Allah'ı duymaz da türlü ses duyarsın,
Kula kul olmuşsun haline baksana!
Kurulsun ilahi adalet terazisi,
Günah bir kefeye, sevap bir kefeye.
Ağır basarsa şayet sevap kefesi,
O vakit ameller götürsün cennete...
Kabullenin yürekler; Allahtan başka yok ilah,
Aslınızı unutup şirk koşmayın rahmana.
Sormayın "eşit miyiz",gına geldi, illallah,
Vallahi imtiyaz yok din günü mizanda!
