Ben kimi sevsem sonsuz ikindiKimi öpsem sonsuz acımaGünün ardındanYıkık bir Roma uzantısıErguvanı sevsem sarhoşGül koklasam uzayda bir boşluk dahaSen güzel günlere kavuşFerah feza odalarda uyuBambaşka olsun her şeyUyandığındaBir balığın kalbine yürüdük nasıl olsaFosfor bahsin en önemsiz detayıBir Annenin kuzusuna tebessüm ettirmek içinKıyımdı bir kuzunun annesine yaptığımızGöğü paylaşıpAkşamın aksanına buse kondurupUzadık bir karanlık uzayın diplerineVar bulunduk alemdeYoksul ama yoksun olmadanSızmadan gecenin üçündeBir okşayış düştü bir tevrat ayeti ve kuşRuhun derinlerineSonra gülüşSonra ölüşSonra bir sessizlik ki ölümden öte ergiSıkıntı hayladıKeder buruşturduÖfke yaktıVe fakat hâlâDimdik ayaktaÇatlatırcasına asiÇatlarcasına aşkîBir günBir güneş ağmasıVe gurubunGözlerinde batması kadarAsi aşki ve zorlaKaranlığın kalbineGecenin kalbineSesinİnci sessizliğindeki endamınaYürüdük..Dip akıntılarıyla hazarınKopkoyu değil eskisi kadarKapkaranlık değil tarih öncesi gibiBir infarktBir solukBir çatlamış gül kokusuGeceden ruhumuza üflenen