Yüzümde bir orman belirip kayboluyor
Putlar yıkılasıya arınıyorum tarihten
Bu kış bir plastik sürahi daha bitireceğim
Hatmine başlayacağım şekilsiz bulutların
Sende bir öğlen vakti var sayıyorum
Dünya zaten ikindi
Handiyse yalnızlığımı unutuyorum
Yüzüme ağaç değince.