Ilık Ölüm

Şükrü ÖZMEN

2 yıl önce

Yeryüzü bir yol bulup çıkmalıAğzımın en nezih kıvrımındanÇatlamış bir dünya siluetiBoşalmalı dudağımın kenarından

Ben aşağıdaki her yereBencil bir cesaret boşaltmakla mahirimSeverim koynumaAnason kokulu kıyaslamalar alıp uyumayıBirçok serin uykuyuDalga sesiyle kıvandırdımKemiğe bi ok şiddetiyle sapladım hüznüKirsiz kârsız düpedüzBir karaltının karanlığındanEvrene taze maceralar sundumGüneşin en zehirli kasılmalarıyla

Koyudur rengimKapanık kalbimin tufanına denkSkalamda sarı yok

Yaşamak kırgınlığından başkaSöyleyecek sözüm yok

Tabureler bağlanır taze iskeletimeGiyotinler ve iskemleBeni yeryüzüne çarmıhladılarİsa’dan önce ve sonraEskiyen her anıAnlamlandırdı loşluğumuDokuz yerden vurulupUygun eczalarla doldurdumBoşluğumu

Sarı sakinMavi kudurganYeşil yalnız ve beklemekliSiyah mûntakimGeçmiş hesapların ard-ışığında

Sesimi gölgesineLezzetli bir taam etti zamanBen şimdi bir kadranınTam ortasındayımBağımsızım akreptenYelkovana verecek hiçbir hesabım yokAltınlar, pırlantalarKüflenmiş sayfalar içindeSandığımArtık yerVe gökVe dünyaBir yol bulup çıkmalıBenim hayatımdan

Ellerimi yıkayayım o zamanNefretin karasından

Baygın akşamüstlerinde andığım telaşYerküreyi beynime zorla sokmasaydı keşke

Yakın ve beyhûde bir ışıkGirmeseydi zorlaAnsızlığın kabrine

Ölmek ılık ve pürüzsüz bir satıhKalmak oldukça soğuk ve pütürlü

Leşinde eşinenKargalarla kader birliğiMalûm sonumuz

Yer-KüreYesin işteBenim küremi de

YAZARIN DİĞER YAZILARI