Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nin (KKTC) Kurucu Cumhurbaşkanı Merhum Rauf Denktaş için belki de bugüne kadarki en iyi müzakerecilerden birisidir desek çok da yanılmış olmayız.
Ancak Denktaş belli çevrelerce hep "Mister No" , "Bay Hayır" olarak anıldı.
Onun asla taviz vermeyen kişiliğine karşı üretilmiş bir dezenformasyon olan bu lakap ne yazık ki birçok kişi tarafından bilinçsizce kullanıldı.
Oysa Denktaş taviz vermemek adına yeri geldiğinde masaya da oturmadı, masadan kalkıp gitmesini de bildi.
Ortada duran dengesiz duruma rağmen, Birleşmiş Milletler'in (BM) tek yanlı tutumuna rağmen Denktaş, temsil ettiği halkının haklarını tek bir adım geri götürmemeyi başarmıştır.
Bugünün gündemi olan çözüm modeli tartışmalarda insanın aklı ister istemez Denktaş'lı günlere gitmekte.
O günlerde masada duran ve tamamen 1960 anlaşmalarının koşulsuz devamı şeklindeki "Üniter Devlet" modeli yerine tamamen bir Türk tezi olan ve iki bölgeliliğe dayanan "federasyon" modelinin ilk önerildiği zamanlarda yaşanan tartışmaların benzerini bugün de görmekteyiz.
Yıllarca görüşülmüş olan federasyon modeli yerine hem Kıbrıs Türk tarafının hem de Türkiye'nin üzerinde mutabık kaldığı yeni bir model olan "İki Devletli" çözüm önerisi üzerine yapılan konuşmalar ortaya ilginç bir durum yaratmaktadır.
Şöyle ki, federasyonun bir Türk tezi olduğunu bilmeyenler önerilen yeni çözüm modelinin asla kabul görmeyeceğini söyleyecek kadar boşa düşmektedirler.
Oysa ki Denktaş federasyonu masaya koyan ve onu hem Rum tarafına hem de BM'ye kabul ettiren isimdir.
Ve bunu çoğu zaman masaya oturmayarak yapmıştır.
Çünkü kimi zaman masaya oturmamak da bir müzakere yöntemidir ve çok başarılıdır.
Önemli olan zamanlamasını ve dozunu doğru ayarlayabilmektir.
Ayrıca nedenlerini de doğru anlatmak gerekir.
Tüm bunları yaptığımız zaman mesafe katedebiliriz.
Bugünlerde bunları hatırlamak lazım.
Hatırlamak ve bazı ayarları ona göre kurmalıyız.
