Kırık Aynalar
Bir odanın ortasında
Parçalanmış bir ayna...
Binlerce parça
Yayılmış ortaya.
Her birinde odanın bir parçası...
Her parça can bulmuş
Kendinde gördüğünü
Kendi sanmış
Aslında görünen her birinden
Bir parçası odanın...
Bir parça ben siyahım
Diğeri ben beyazım der.
Biri ben yumuşak
Diğeri ben sertim der
Bilmezler
Her biri odanın bir parçası...
Ne oda parçalanmıştır,
Ne aynalar yansıttığı şeydir.
Ayna parçaları odadandır,
Ama oda değildir.
Gerçi kendi zannetiklerinin de
Oda olduğunu bilmez.
Kırık aynalarız biz...
Birbirimizi farklılığıyla yargılayıp,
Acıtıp kanatmamız bundan.
Kırık aynalarız biz,
Birbirimizde sonsuzluğu görüp
Sevip sevdalanmamız için
Tüm parçalar birleştiğinde
Anlaşılacak gerçek tek.
Ve kendini vermediğin sürece
Anlaşılmayacak gerçek tek.
Aslında ayna da yok.
Oda kendini her yönüyle görmek istedi
Ey kendini var sanan parçacık!
Sen de yok O'da..
Ya da sen de var O'da...
Çok kafan karışmasın sen "Oda" sın.
İstersen varsın istersen yok.
Hüseyin Ferit Özkan
