kuşlar kar aralıklarında ölsünler
tanrı bilir
ben karışmam o işe
oysa benim
üzerime eski evler çörekleniyor
neden peki
bunu biliyormusun..
toprak
kıta afrikası gibi aç
zambaklara
ve göklerin kızıllığına yemin olsun ki
ben bir düş değilim
deliren bir ordu değil
içimdeki yabanıl otlar
alnım bir yangının çatıdır
kadın isler o yangınla aynamı
kuru bir ruh kavrulması değilim
çatır çatır aşktır
içimde devrilen ağaçlar
en iyisi biraz kuş süreyim yaralarıma
biraz ağaç çekeyim ciğerlerime ki
sızmasın beynimin dumurları
dünyanın çatlaklarından
habersiz bir ikindiye
yoksul bir akşama
şiiri kesik bir geceye
burdan böyle dümdüz gitsek
varabilir miyiz dersin
varabilir miyiz.
yoksa
yolumuz uzun mu daha
