Aşk girince gönlüm gülistan oldu;
Dikeni batsa gül derim o yare.
Gam kasavet doldu, bir beni buldu
Yalnız ümitvar ol derim o yare.
Zannetme kara kış kalır yerinde,
Süslüyor sineyi güzel birinde,
İncidir bu sevda olsa derinde
İçtense davet kal derim o yare.
“Ben” deme, “ben” diyen olur perişan,
Saltanatla mülkle olmaz ki insan,
Hayatı bilenler yaşar imtihan
Akılla aşkla gel derim o yare.
Zaman bir nehirdir çok hızlı akar,
Ne kadar dirensen o seni çeker,
Almazsan ibreti boynunu büker
Hak hakikati bil derim o yare.
Yol Geçen Hanıdır bu dünya bize,
Cefası - sefası iz yapar yüze,
Yerleşmişse eğer edebi öze
Derde devadır al derim o yare.
Halil GÜLEL
