Son zamanlarda 14-22 yaş aralığındaki gençlerde ciddi bir “Atatürkçülük” yükselişi görmekteyim. Fakat bu yükseliş, Atatürk’ün fikirlerinin doğru anlatılabilmesinden ya da Atatürk’ün fikirlerinin gençler arasında çokça okunmasından kaynaklı değil.
Özellikle Z kuşağında yükselen Atatürkçülüğün sebebi, modern ve çağdaş toplumun bir sembolü olarak Atatürk’ü görmeleri. Bu yüzden kendisini “Atatürkçü” olarak tanımlayan gençlerde büyük bir artış var.
Yanlış anlaşılmak istemem. Elbette Atatürk’ü modern Türkiye’nin bir sembolü olarak görmelerinde ve kendilerini böyle tanımlamalarında hiçbir sorun görmüyorum. Aksine her biri zamanla Atatürk’ü daha yakından tanımak isteyecektir ve tanırken anlayabileceklerdir.
Hatta gençlik dönemlerinde henüz daha bolca okuyup anlamadan Atatürkçü olabilmenin gururunu ilerleyen yaşlarında hissedeceklerdir. Bu yüzden yükselen Atatürkçülük trendinden memnuniyet duyuyorum.
Benim 14-22 yaş aralığı dönemimde “Atatürkçüyüm” demek ne yazık ki karizmatik bulunmuyordu. Özellikle lise yıllarımda gençler, fetöcülük, tatlı su solculuğu ve ülkücülük rüzgarlarında savruluyorlardı. Bizim gibi gururla “Atatürkçüyüm” diyen gençlerin sayısı bir hayli azdı.
Daha da fenası, aynı yıllarda televizyonlarda Atatürkçülük radikal bir fikirmiş gibi anlatılıyordu…
İşte bu yüzden Z kuşağı bomba gibi geliyor. Güçlü ve modern Türkiye’nin sembolü olarak Atatürk’ü görüyorlar ve gururla “Atatürkçüyüz” diyorlar…
