İzin ver ve hatırla, sen kimsin?
Sen yaptığın şey değilsin.
Sen insanların sana yüklediği anlam değilsin.
Sen mesleklerin değilsin. Ünvanların hiç değilsin.
Sen zaferlerin ya da kaybedişlerin değilsin.
Sen hepsinden öte bir sensin. Artık anla.
Eğer ben şuyum buyum der ve buna sıkıştırırsan, bir alem olan kendini.
O şuyum dediğin yönetir alemini.
Sen kimsin dediğimde falanca holdingin müdürüyüm dersen,
falanca holdingin müdürü olan sen yönetir bütün hayatını.
Yaşamak birilerine kendini ispatlamak değil.
Yaşamak kendini keşfetmektir. İyisiyle kötüsüyle bir keşiftir.
Şimdi dur ve sor kendine.
Kimin için başarmak istiyorum?
Içimde görülmek isteyen parça kime görülmek istiyor?
Elalem için mi, El Alem için mi?
Öz değerini başkalarının belirlemesine izin verirsen
ve o insanlar bu değerin farkında değilse üzülürsün.
Değersiz hissedersin. Manipüleye açık hale gelirsin.
Öz değerini vasıflarının belirlemesine izin verirsen,
o vasıfları kaybettiğinde değerini de kaybedersin.
Öz değerin bir şeyleri ne kadar iyi yaptığın ile ilgili değildir.
Bir madeni değerli kılan girdiği şekil değil özüdür.
Hani derler ya altın çamura da batsa altındır.
Bilezikte olsa altın, kolyede olsa altındır.
Heh işte o misal. Sen ne yaşarsan yaşa, değerlisin. Sadece şekil değiştirirsin.
Değerin Öz’ünden. Güveneceğin de o Öz’den başkası değil.
Öz değerinin kıymetini bilir ve yeterince iç huzura sahip olursan,
artık bir başkası tarafından yönetilmen, kontrol edilmen, manipüle edilmen imkansızdır.
Ve o Öz’e güvenerek yolunu yürürsen, O Öz’e güvenerek konuşur, davranır, yaşarsan, seni kim üzebilir? Senden başka.
Huzur, kendine güvenmek, kendinle barışık olmaktır.
Özgürlük ise, başkalarının bakışlarından azade olmandır.
Sen yaratıldığın ilk andan itibaren özel ve değerlisin.
Asla unutmaman gereken iki şey de şu:
Sen biriciksin ve görülmek istediğin sadece aynadaki ile aynadakini yaratan.
Cevap vermen gerekende aynadaki yansıman ve tek gerçek olan Allah.
Kendin için yaşamayı seçtiğinde, üzüntülerini sevince,
nefretini sevgiye dönüştürmeye başladığında,
şifa sürecin başlar, yaraların iyileşir, gerçekten yaşamanın lezzetine varırsın.
O zaman etrafındaki insanlarla da bir ve bütün olarak sevginle onlara da dokunuşlar yapar onları da şifalandırırsın.
Değerin O’ndan, Öz’ün ondan, Güvenin Ondan.
Hatırla
Şimdi derin bir nefes al ve nefes aldığını hatırla,
Her nefeste yenilendiğini hatırla. Nefesinin O’ndan olduğunu hatırla.
Allah her an yaratmadadır her nefeste yeniden, yenilenen bir sen…
Her an seninle beraber olan, sana şah damarından daha yakın olan Allahı hisset nefesinle.
Gözlerini farket,
Bu yazıyı okuyabildiğin için okumanın keyfini,
Sevdiklerini görebildiğin için,
Görebilmenin lezzetini hatırla,
Görülmek isteyen sen görebilesin diye verilen bir çift gözünü hatırla.
Iki tane gözünle tek görebilmenin hikmetini hatırla.
Kulaklarını farket, duyabilmeyi hatırla.
Şimdi;
Tebessüm et gülüşünü farket,
Yaşadığını hatırla.
Ve şükret, Öz’ünü hatırla.
