28 Mayıs'taki seçimlerin sonuçlarını ve o sonuçlardan sonra Kemal Kılıçdaroğlu'nun CHP'nin başında kalma hevesini gördükten sonra benim de açıkçası siyasete olan hevesim, ilgim minimum seviyeye indi.
Böyle hayal kırıklığı ile bıkkınlık arası gidip gelen ruh halim, kendine yeni hobiler bulma arayışına girdi.
Açıkçası bu durumdan da gerçekten mutluluk duyuyorum.
Ben bundan yaklaşık bir buçuk yıl önce yine bu platformda şöyle yazmıştım: “Ben yurtdışında yaşıyorum. Ekonominin kötü olması benim şahsım için bir şey ifade etmiyor. Ama ailem adına üzülüyorum” demiştim.
Hala aynı noktadayım ama artık daha az kafaya takar oldum.
Çünkü Türkiye’de siyaset yapmak, hakaret etmek ve iftira etmek üzerine kurulduğu için benim artık midem kaldırmıyor.
Bu leş ortam değişine kadar, benim fikrim değişir mi?
Pek sanmıyorum ama göreceğiz.
Şimdi gelelim bu yazının konusuna…
İnternette üç tane paylaşım gördüm ve bunlarla ilgili birkaç kelam etmek istiyorum.
PAHALI MI UCUZ MU?
Birincisinde bir masada büyükçe bir pizza ve bir şişe beyaz şarap vardı.
Ve paylaşım yapan kişi “Masadakilerin toplam fiyatı 375 lira, şaka mı?” yazmıştı. Bu paylaşımı paylaşan başka bir hesap da “Fiyat algımı kaybettim, ucuz mu pahalı mı?” diye not düşmüştü.
Ben bu aşamada daha da kötü durumdayım çünkü en son 5 ay önce Türkiye’deydim. Fiyatların günlük değiştiği bir ortamdan 5 ay uzak kalmak gerçekten tahmin yürütmeyi çok zor hale getiriyor.
Ama gerçekten kimle konuşsam aynı şeyi duyuyorum. Bazı şeylerin fiyatlarını öğrendiğimizde ucuz mu pahalı mı karar veremiyoruz diyorlar.
Ne acı değil mi?
SÖZDE ŞARKÜTERİ
Cemal Enginyurt dün Sözcü TV’de Kemal Kılıçdaroğlu’na hakaret edenlerle ilgili “Sözde sanatçı, sözde yazar, sözde gazeteci” gibi ifadeler kullanmış.
Cemal Bey’i severim, hakareti de doğru bulmuyorum. Bunu bir kenara koyalım.
Ama ben bu hoşumuza gitmeyen şeyler yapan insanların mesleklerinin başına “sözde” kelimesinin konulmasına büyük rahatsızlık duyuyorum.
“Sözde” ifadesi TDK’ daki haliyle “Gerçekte öyle olmayıp, öyle geçinen veya bilinen” anlamını taşır.
Yahu bu adamlar sanatçı, yazar ve gazeteci… Bunlar öyleymiş gibi yapmıyor. Öyleler. Ama söyledikleri sözler yanlıştır, hatalıdır, o başka bir şey.
Yani siz hiç salam satan şarküteriniz size ters bir şey söylediğinde “Sözde şarküteri bana laf attı” diyor musunuz? Bunun gibi bir şey bu. Kavramlarla o kadar oynuyoruz ki, komikleşiyor birçok şey.
DEVLET NEDİR?
Son 100 yılın en büyük depreminde resmi rakamlara göre 50 bin insanımızı kaybettik. Milyonlarca insan evinden, yurdundan oldu.
Bir ay ağladık, para topladık, yardım gönderdik. Daha sonra hayatın doğal akışında hayatımıza geri döndük.
Dün bir depremzedesin “Aciz, açlık nedir siz biliyor musunuz?” dediği bir haberi gözüm dolarak izledim.
Yahu bir devlet afet görmüş vatandaşlarının her türlü ihtiyacını karşılamayacaksa neden var Allah aşkına?
İnsanlar unutabilir ama devlet unutamaz.
Devletin unutmak gibi bir lüksü yoktur.
Kıtır kıtır iki tane bisküvi göndermek değil bahsettiğim.
Bu insanlara 3 öğün yemek vereceksin, para yardımı yapacaksın, evlerini inşa edeceksin.
Devlet budur.
Bunun dışındaki her şey tiyatrodur…
Hayati Yaman 8 ay önce