Siyaset, Türkiye’de Aidiyetten çok Pozisyon Meselesi…
Futbol kulüplerinde görmeye alışık olduğumuz ‘bomba transfer’ bu kez siyasette oldu.
Aydın’ın tanıdık yüzü Özlem Çerçioğlu, 15 yıl boyunca CHP’de temsil ettiği belediye başkanlığından ayrılıp AK Parti’ye geçti.
Kimi ‘bu siyaset değil, Survivor’’ dedi, kimi ‘‘taze kan iyidir’’ diye karşıladı. Sosyal medyada ‘‘Formayı değiştirir ama stilini değiştirmez’’ yorumları dolaşırken, Aydın’da da kahve masalarının konusu belli: ‘‘Bu iş seçimlerde ne getirir ne götürür?’’
‘Hayırlı olsun’ diyen de var ‘Bu da mı olacaktı?’ diyen de ama herkesin hemfikir olduğu bir şey var: Siyaset, hala ülkenin en pahalı reality show’u.
Türkiye’de siyaset birazda böyle…
Toplumsal hafıza güçlü olsa da siyasi hafıza kısa süreli; dün tartıştığınızla bugun yan yana durmak garipsenmiyor. Parti değiştiren siyasetçi, toplumun esnekliğini ve unutkanlığını da test etmiş oluyor. Bu durum seçmenin parti sadakatinden çok ‘kişiye duyulan güven’ üzerinden tercih yaptığını gösteriyor.
Peki ‘Etik mi’ dir, ‘Değil mi’ dir, Siz Karar Verin?
Savunanlar Der ki: ‘‘Demokrasi bireysel iradeyi ve siyasal özgürlüğü içerir, bir siyasetçi düşüncelerini değiştirebilir, farklı bir siyasi parti çatısı altında çalışabilir.’’
Eleştirenler ise Şöyle Bakar: ‘Seçmen seni belli bir parti programıyla seçti, bu programı terk etmek onların sana verdiği temsil yetkisine ihanet gibi algılanır.’’
Dün rakip bugün takım arkadaşı olabiliyor. Sonuçta, memlekette köprüleri yakmak yerine bayrak asmak daha moda.
Etik midir bilmem ama bizde siyaset biraz ‘parti değiştir ama düğün davetiyeni iptal etme’ anlayışıyla yürüyor.
