Bir Ev, Bir Vefa, Bir Türkiye Hikâyesi…
Bazen bir haber vardır ki yalnızca okumazsınız; kalbinize saplanır. İşte böyle bir an yaşıyoruz.
Şehitler, bu toprakların gerçek sahipleri. Onlar sayesinde nefes alıyoruz, bayrağımız göklerde dalgalanıyor. Bizlere düşen, yalnızca onları anmak değil; geride kalan ailelerine sahip çıkmak, hatıralarını yaşatmak, onların isimlerini unutmamaktır.
Bir şehidin adı bir okulda yaşamalı, bir şehidin hatırası bir parkta ölümsüzleştirilmeli, bir şehidin ailesi asla yalnız bırakılmamalıdır. Çünkü vefa yalnızca bir duygu değil, millet olmanın en onurlu davranışıdır
Bazı hediyeler vardır ki maddi değerinden çok manevi anlamı büyüktür. Hele ki bu hediye, evladını vatan uğruna toprağa vermiş bir ailenin yarasına merhem oluyorsa…
Sakarya’nın yiğit evladı, şehidimiz Hasan Keleş…
Annesi Cemile Ana’nın gözyaşları kurumadı, babası Yaşar Bey’in omuzları hiç dikleşmedi. Çünkü şehit vermek; yalnızca bir evladın değil, bir ailenin de hayatını toprağa gömmektir.
Ve tam bu noktada sahneye çıktı bir isim:
Sedat Peker.
Kimilerinin tartıştığı, kimilerinin ‘’Reis’’ dediği…
Ancak bu kez herkesin ortak duyguda birleştiği bir jest yaptı: Jandarma Uzman Çavuş Hasan Keleş’in ailesine yepyeni bir ev hediye etti.
Bu yalnızca dört duvar değildi…
Bu yanlıca bir çatı değildi…
Bu, bir şehidin hatırasına yapılan ölümsüz bir saygı duruşuydu.
