“Yeni yıl yeni umut demektir” demiş atalarımız ama yeni yıl hiçte öyle umutla beklenildiği gibi olmadı. Başka bir söz daha vardır biliriz. “Perşembenin gelişi Çarşambadan bellidir” diye. Bir ömür çalışıyorsunuz tam güzel günler beni bekliyor, ağız tadıyla şöyle hayatımın geri kalanını emekli olayım da geçireyim diyorsunuz. Ağzınızın tadını kaçıran haberin gelmesi gecikmiyor.
Yeni yılla birlikte hem milyonlarca çalışanın merakla beklediği asgari ücret açıklandı hem de emeklilerin zam oranı. Dikkat edin; iktidar kendine pay biçecek ise en ufak rakamı bile ağız dolusu sözlerle açıklıyor. Yapılan zam oranları da öyle oldu. Önce yüzde 25 dediler, beğenmedi 30’a çıkardım dedi. Şak hemen dediği oldu. Bizde oturduğumuz yerde ne güzel yönetiliyoruz. Ülkemizde demokrasi var diye sevinçten havalara uçalım. Yapılan zam oranlarının açıklanmasıyla alkıştan yorulan ellerden her şey çok belli aslında. Ülkede bütün kurum ve kuruluşlar iktidarın eline geçmiş durumda. Olayı gelin farklı bir pencere açarak bakalım. Memurun karşısında işveren durumunda olan kim? Hükümet. Memurlar hükümetle pazarlığa tutuşuyor. Bütün memur ve emeklileri temsilen bir de sendikaya benzer bir örgüt masada. Bildiğin sarı sendika. Nedir bu sarı sendika? İşverenin gizliden gizliye denetiminde olan sendikadır. Pazarlık yapıyor gibi izlenim yapar, günün sonunda önünde düğmesini ilikler, sanki büyük iş yapmış gibi üyelerine müjdeyi verir. Aklıma gelmişken laf arasında hemen belirteyim artışa rağmen emeklilerin alacağı para asgari ücretin de altında. Çok daha acı bir olaydan bahsedeyim. Vergilere yüzde 100’ün üzerinde zam yapıldı. Vergi derken; koruyup kolladıkları iş adamlarından aldıkları vergiden bahsetmiyorum ebette. O kayıpta vatandaşa yüklendi. E daha hazinenin kefil olduğu; geçmediğin, görmediğin, kullanmadığın hastaneler, otoyollar, köprüler var. Onu da mı iş adamları ödesin vatandaş varken. Hangi vicdan kabul eder bunu? Asgari ücret yüzde 54 artırıldı. İş adamları, firmalar gıkını çıkarmadı bu duruma biliyor musunuz. Yıllardır insanlara hayal sattılar. Yanlış politikalarla insanları borçlandırdılar. Sadece hayatını devam ettirecek düzeyde gelire mahkum bıraktılar. Şimdi insanlar artık borçlarını ödeyebilmek için borçlanır hale geldi. Sonra kalkıp bunu da başarı sayıyorlar. Ortalama memur emeklisi 2002 yılında asgari ücretten yüzde yüzün üzerinde pay alırken bugün asgari ücret bile alamıyor. Peki niye, neden alkışlıyorlar?
Hadi gelin hafızalarınızı tazeleyeyim biraz. Sizi çok uzağa götürmeyeceğim. Yıl 2019.
Recep Tayyip Erdoğan: Tutturmuşlar bir EYT. İskandinav ülkelerinin hepsi bu sistem yüzünden battı. Dünya Bankası verisine göre Battı denilen ülkelerden;
- Danimarka’nın kişi başı yıllık geliri 60 Bin dolar
- Norveç 80 Bin dolar
- İsveç 54 in dolar
- Finlandiya 47 Bin dolar
Yine aynı konuşmasında; Bizim başımıza bu erken emekliliği saranlar bir gün bedelini ödeyecekler.
Atalarımız boşuna söylememiş. Büyük lokma ye ama büyük konuşma….
